સાચું શિક્ષણ

પ્રવીણ નામનો એક નાનો છોકરો હતો.

તેમને વિવિધ માર્શલ આર્ટ શીખવાનો ખૂબ જ શોખ હતો.

તેણે યોદ્ધાના ઘણા નામ સાંભળ્યા હતા. લોકો કહેતા કે તેમના જેવો તલવાર ચલાવનાર ક્યારેય થયો નથી.

પ્રવીણના મનમાં ઈચ્છા હતી કે તેની પાસે જઈને તેને તલવાર કેવી રીતે ચલાવવી તે શીખવવામાં આવે.

તે તે શહેર તરફ ગયો જ્યાં તેઓ રહેતા હતા.

પ્રવીણ યોદ્ધા પાસે ગયો અને તેને શિષ્ય બનાવવાની વિનંતી કરી.

યોદ્ધાએ તેની પ્રાર્થના સ્વીકારી.

તેણે પ્રવીણને કહ્યું કે તલવારબાજી શીખવાના અમુક નિયમો છે.

તેણે આ નિયમોનું પાલન કરવું પડશે.

પ્રવીણે સ્વીકાર્યું.

બીજા દિવસથી, યોદ્ધાએ તેને સમજાવ્યું કે તેણે ઘરમાં શું કરવાનું છે.

પ્રવીણ સવારથી સાંજ સુધી સફાઈ, ઝાડુ, કપડાં ધોવા, વાસણો સાફ કરવાનું કામ કરતો હતો. આમ કરતા ઘણા દિવસો વીતી ગયા.

પણ યોદ્ધાએ તલવારબાજી શીખવાનું નામ સુધ્ધાં ન લીધું. ધીમે ધીમે પ્રવીણનું મન ક્ષીણ થવા લાગ્યું. દરરોજ તે રાહ જોતો હતો કે કદાચ આજે કંઈક શરૂ થશે, પરંતુ જ્યારે તે બન્યું નહીં, ત્યારે તે યોદ્ધા પાસે ગયો અને કહ્યું, સાહેબ, મારું શિક્ષણ ક્યારે શરૂ થશે?

તેના માસ્તર કંઈ બોલ્યા નહિ અને ચાલ્યા ગયા. પ્રવીણને બહુ વિચિત્ર લાગ્યું.

બીજે દિવસે જ્યારે તે કપડાં ધોતો હતો ત્યારે કોઈએ આવીને તેની પીઠ પર લાકડા વડે જોરથી માર્યો.

જ્યારે તેણે પાછળ જોયું તો તેના ધણીએ તેની પીઠ પર લાકડા વડે માર્યો.

તેણે ફરીને જોયું કે તેનો ધણી ઝડપથી લાકડાની તલવાર લઈને બીજી બાજુ જઈ રહ્યો હતો. તેને આશ્ચર્ય થયું કે તેણે આવું શા માટે કર્યું.

ત્યારપછી આવી ઘટનાઓ વારંવાર બનવા લાગી હતી. પ્રવીણ હવે કોઈપણ હડતાળ માટે તૈયાર હતો. તે હંમેશા સજાગ રહેતો.

સૂતી વખતે પણ તેણે તેની આસપાસની કાળજી લેવાનું શરૂ કર્યું. ધીમે ધીમે તે પોતાનો બચાવ કરતા શીખી ગયો.

એક દિવસ ગુરુજી ખંતપૂર્વક કંઈક લખવામાં વ્યસ્ત હતા.

પ્રવીણના મનમાં એક વિચિત્ર વિચાર આવ્યો.

તે ગુરુ પર હુમલો કરવા તેના પગ નીચે આવ્યો.

તે જોવા માંગતો હતો કે તેઓએ પોતાનો બચાવ કેવી રીતે કર્યો.

તેણે તલવાર ઉપાડી અને જોરદાર ફટકો માર્યો.

પણ તેનો ધણી દરેક ક્ષણે આવા ફટકાથી બચવા તૈયાર હતો.

તેની બાજુમાં ઢાલ હતી.

તેણે તરત જ ઢાલ ઉપાડી અને પોતાને ફટકાથી બચાવ્યો. પ્રવીણ આશ્ચર્યથી જોઈ રહ્યો.

તેણે પોતાનો બચાવ કરવાની નવી રીત શીખી લીધી હતી.

તેણે ગુરુને કહ્યું, મહારાજ, હું સમજી ગયો છું કે મારું શિક્ષણ શરૂ થઈ ગયું છે.

યોદ્ધાએ કહ્યું, હા દીકરા, એક સારા તલવારબાજ હોવાનો અર્થ એ નથી કે તમે તમારા પ્રતિસ્પર્ધી પાસેથી સારી તલવાર હંકારી લો, પરંતુ સૌથી મહત્ત્વની બાબત એ છે કે આત્મરક્ષા એટલે કે કોઈપણ પ્રહારથી તમારી જાતને બચાવવી.

આપણે બીજાના મંતવ્યો વાંચવાનું જાણવું જોઈએ.

પ્રવીણે લાંબા સમય સુધી ખંતપૂર્વક અભ્યાસ કર્યો અને તલવારબાજીમાં નિપુણ બનીને દેશની સેવા કરી.

Important:-For better result always use google cromeNote:-Please Always Check and Conform Above Details with The Official Website and Advertisement / Notification.